آنهایی که امروز کمتر از سی و پنج بهار از عمرشان گذشته شنیدن قصه های جنگ را همچون قصه های هزار و یک شب تنها شیرین و شنیدنی می‌یابند و گاه ممکن است آن جان‌فشانی‌ها و دلاوری‌ها را افسانه‌هایی از سری افسانه‌های شاهنامه بپندارند.

جهت مشاهده مطلب به ادامه مطلب مراجعه کنید

مادر شهید مدافع حرم «سعید علیزاده» می‌گوید: به قولش وفا کرد و روز مقرر به خانه بازگشت، اما با لقب شهید «مدافع حرم» آمد.  شهید وصیت‌نامه خود را این‌گونه آغاز می‌کند: «ما را مدافعان حرم آفریده‌اند، اصلاً برای پاره شدن آفریده‌اند»

جهت مشاهده بقیه متن به ادامه مطلب مراجعه کنید

شهید عطایی، جانشین فرمانده تیپ عمار لشکر فاطمیون که در جهاد با تکفیر در لاذقیه سوریه به درجه شهادت نائل شد، نامه دست نویسی به یادگار گذاشته که در آن قطعه شعری با مضمون مذمت دنیاطلبی و ریا نوشته شده است.
شهید مرتضی عطایی از اهالی مشهد بود که همراه با برادران افغانستانی خود در لشکر فاطمیون از حرم اهل بیت (ع) دفاع می کرد. وی از دوستان نزدیک شهید مصطفی صدرزاده بود.
شهید عطایی حدود سه سال در مناطق عملیاتی مبارزه با دشمن تکفیری حضور داشته است و با نام جهادی «ابوعلی» جانشین فرمانده تیپ عمار لشکر فاطمیون بود که در جهاد با تکفیر در لاذقیه سوریه به درجه شهادت نائل شد.
در ادامه بخشی از یادداشت دست نویس این شهید بزرگوار را می خوانیم:
ا

گرچه بی کس و تنها اگرچه غم زده ایم
همیشه از تو فقط با دروغ دم زده ایم
تو گرم آمدنی، بی خبر که ما بی تو
قرار جمعه? این هفته را بهم زده ایم
میان سیرت و صورت چقدر فاصله است
فریب ما نخور آقا، انار سم زده ایم
برای دین خدا نیست، درد ما نان است
اگر به سینه و سر زیر این علم زده ایم
گناه ماست که این راه بر شما بسته ست
چه غربتی است برای شما رقم زده ایم
چو شمر و حرمله با هر گناه کردنمان
چه زخم ها به دل اهل این حرم زده ایم
خدا کند که شبیه نصوح توبه کنیم

اگر خلاف شما حرف یا قلم زده ایم